Pojęcie rozpadu pożycia małżeńskiego jest często używane w trakcie spraw sądowych, głównie o rozwód. Co dokładnie kryje się pod tym określeniem? Czy można mówić o rozpadzie pożycia, jeżeli małżonkowie nie utrzymują ze sobą żadnych kontaktów, jednak mieszkają pod jednym dachem i płacą wspólnie rachunki? Przeczytaj nasz krótki artykuł.
W świetle prawa zupełny rozkład pożycia małżeńskiego oznacza, wygaśnięcie więzi:
- emocjonalnej (duchowej) rozumianej jako wzajemna miłość, szacunek i zaufanie;
- fizycznej oznaczającej nie tylko współżycie, ale również fizyczne gesty wyrażające pozytywne uczucia takie jak troska czy przywiązanie;
- ekonomicznej, która jest związana ze wspólnym zamieszkaniem lub prowadzeniem wspólnego gospodarstwa domowego.
W praktyce często zdarzają się sytuacje, kiedy małżonkowie z powodów finansowych pozostają w jednym mieszkaniu, chociaż inne aspekty pożycia małżeńskiego wygasły między nimi. Jeśli taka sytuacja wynika z przymusu ekonomicznego, to sąd nie interpretuje jej jako istnienie więzi (która rozumiana jest poprzez działania dobrowolne). Podobne kryterium stosuje się w odniesieniu do pozostałych aspektów kontaktów między małżonkami. Jeżeli kontakty fizyczne są utrzymywane w wyniku zastraszania czy szantażu, sąd nie traktuje tej sytuacji jako podtrzymywanie więzi między małżonkami.
Kiedy sąd orzeka rozpad pożycia małżeńskiego?
Ustalenie, czy więź między małżonkami zanikła, jest najczęściej potrzebne do orzeczenia rozwodu. Należy pamiętać, że są to zwykle sprawy skomplikowane, a zeznania obojga małżonków mogą znacząco się od siebie różnić. Sąd do każdej sprawy podchodzi indywidualnie, wnikliwie badając sytuację. Odnosi się do treści zawartych w pozwie, mając na celu głównie ustalenie, czy rozpad więzi między małżonkami jest trwały.
