Nabycie własności nieruchomości przez zasiedzenie jest możliwe tylko przy spełnieniu ściśle określonych warunków, tj. władania nieruchomością jako posiadacz samoistny przez 20 lat (w przypadku dobrej wiary) lub 30 lat (w przypadku złej wiary). Poniżej wyjaśniamy, jak udowodnić zaistnienie tych okoliczności.
Chęć nabycia nieruchomości przez zasiedzenie wymaga złożenia odpowiedniego wniosku do sądu oraz dowodów na spełnienie koniecznych warunków. Jeżeli nieruchomość, której dotyczy sprawa, nie ma założonej księgi wieczystej, konieczne jest dołączenie wypisu z rejestru gruntów oraz mapy nieruchomości sporządzonej według określonych przepisami zasad. Jeśli nieruchomość posiada księgę wieczystą lub inny zbiór dokumentów, trzeba dołączyć do wniosku ich odpisy lub stosowne zaświadczenia.
Konieczne jest także przedstawienie dowodów dotyczących objęcia nieruchomości w posiadanie. Jeśli nie ma konkretnych dokumentów poświadczających te okoliczności, pomocne mogą być zeznania świadków, szczególnie te, które mogą potwierdzić datę objęcia nieruchomości we władanie. Niezwykle ważne są także zaświadczenia o podatku od nieruchomości, który opłacał posiadacz samoistny oraz wszystkie bieżące opłaty, na przykład za prąd, wodę media, naprawy, remonty itd. W napisaniu wniosku najlepiej pomoże ci specjalista od prawa nieruchomości.
Różnica między dobrą a złą wiarą
W sprawach o zasiedzenie strona przeciwna nabyciu nieruchomości może starać się udowodnić istnienie złej wiary u posiadacza samoistnego, czyli sytuację, w której osoba władająca nieruchomością jest świadoma, że nie ma do niej praw. Udowodnienie dobrej wiary przez posiadacza samoistnego jest dość trudne, jednak – o ile przeciwna strona nie przedstawi przekonujących dowodów – zazwyczaj domniemywa się dobrą wiarę.
