Zgodnie z art. 96 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. strona dochodząca alimentów nie ponosi opłat sądowych, także w sprawach o podwyższenie alimentów. Czy zasada ta działa bezwzględnie? Kto ponosi koszty i jak ustala się ich wysokość? Wyjaśniamy w poniższym artykule.
W praktyce pozew o alimenty składa najczęściej opiekun nieletniego lub były współmałżonek. Art. 98 ust. 1 Kodeksu postępowania cywilnego określa, że strona przegrywająca sprawę musi zwrócić koszty procesu oraz opłatę od pozwu stronie przeciwnej na jej żądanie. Wysokość zwracanej kwoty jest zależna od wartości przedmiotu sporu. Wartość ta jest sumą świadczeń za cały rok (jeśli świadczenia trwają krócej niż rok – za cały okres trwania).
Jeśli żądania zostały przez sąd częściowo uwzględnione, koszty mogą być wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. W niektórych przypadkach sąd może obniżyć koszty lub zwolnić z nich stronę przegrywającą. W pozwach o obniżenie lub uchylenie alimentów obowiązuje inna zasada – powód ponosi koszty w wysokości zależnej od wartości przedmiotu sporu. Z kosztów sądowych mogą być zwolnione osoby znajdujące się w trudnej sytuacji finansowej.
Wysokość opłat od pozwu o alimenty
Opłata od pozwu o alimenty jest stała, zależna od wartości przedmiotu sporu lub wartości przedmiotu zaskarżenia. By ułatwić określenie wysokości opłaty, ustalono następujące widełki:
- do 500 zł – 30 zł;
- od 500 do 1500 zł – 100 zł;
- od 1500 do 4000 zł – 200 zł;
- od 4000 do 7500 zł – 400 zł;
- od 7500 do 10 000 zł – 500 zł;
- od 10 000 do 15 000 zł – 750 zł;
- od 15 000 do 20 000 zł – 1000 zł.
Przy wartości przedmiotu sporu lub wartości przedmiotu zaskarżenia przekraczającej 20 000 zł pobiera się od pisma opłatę stosunkową wynoszącą 5% tej wartości, nie więcej jednak niż 200 000 zł.
